مهدیار: سود یک طبقه اجتماعی از واردات مانع فراوری در کشور می گردد ، علوم انسانی ما اساسا آرشیوی است - آشنایی با استانبول

به گزارش آشنایی با استانبول، پژوهشگر علوم اجتماعی با اشاره به واردات بی رویه کالا به کشور گفت: سود یک طبقه اجتماعی از این واردات مانع فراوری و خلاقیت در کشور می گردد.

به گزارش خبرنگار دانشگاه آشنایی با استانبول، سومین جلسه از سلسله جلسات دانشگاه ما پرداختن به مسائل و مسائل دانشگاه تهران با عنوان ضعف فراوری محتوا در علوم انسانی و اینکه چرا محتوای مناسب در علوم انسانی فراوری نمی گردد؟ با حضور میثم مهدیار، پژوهشگر علوم اجتماعی به صورت مجازی برگزار گردید.

مهدیار در خصوص فراوری علوم انسانی گفت: آیا ما فقط در فراوری علوم انسانی دچار مشکل هستیم، کجا ها توانستیم فراوری کنیم و کجا ها نتوانستیم. طبیعتا کسی می تواند فراوری کند که اعتماد به نفس داشته باشد، فراوری یک اثر و یا ایده، شکستن شرایط موجود، گذر از موضع موجود و خلق اثر جدید که نیازمند اعتماد به نفس است. اگر کسی اعتماد به نفس نداشته باشد نمی تواند فراوری کند. اولین مسئله عدم اعتماد به نفس ملی است که قبلا اینگونه نبوده و در همه قلمرو ها سرآمد بودیم و مرجعیت علمی نسبت به غرب و شرق داشتیم.

وی اضافه نمود: اعتماد به نفس ملی ما از یک زمانی به بعد دچار مخاطره شده و علت های مختلفی دارد، از دوران صفویه و قاجار که اولین ارتباط ما با غرب بوده معین می نماید. از زمان قاجار این اعتماد به نفس ملی دچار تهدید می گردد تا زمان انقلاب اسلامی که پیروزی انقلاب، خود از اعتماد به نفس ملی به وجود آمد و خود را به صورت یه نوع واکنشی در قالب انقلاب اسلامی نشان داد که بدون اعتماد جمعی غیر ممکن بود به همین دلیل انقلاب اسلامی ازفراگیر ترین انقلاب های مدرن محسوب می گردد.

مهدیار افزود:این اعتماد به نفس بود که باعث شد جنگ اداره گردد و در جنگ هم به واسطه این اعتماد به نفس پیش رفتیم. تنها با دو کشور سوریه و کره شمالی ارتباط داشتیم و کوشش می کردیم به موشک و ابزار های نظامی دست پیدا کنیم، جنگی نابرابر که یک کشور در مقابل کشور های دنیا بود، با مقاومت توانستیم پیروز شویم و این در اثر اعتماد به نفس ملی بود که توانستیم وضع موجود را حفظ کنیم. اعتماد به نفسی که در انقلاب و جنگ باز فراوری شده بود، در عرصه های فرهنگی و اجتماعی خیلی باز فراوری نشد.

وی ادامه داد: فقدان اعتماد به نفس ملی یکی از دلایل اصلی ضعف فراوری محتوا در علوم انسانی است و اگر این مسئله حل نگردد این مشکل ادامه دار خواهد بود. کشور ما در موقعیت نظام دنیای کشور حاشیه ای محسوب می گردد که قرار است مواد اولیه را به کشور های مرکز صادر کنیم و کشور های خریدار با فرآوری همین محصولات به چند برابر قیمت آن را به خود ما بدهند. دلیل آن هم این است که یک طبقه احتماعی شکل گرفته که سودش در واردات و صادرت کالای خام است، اگر قرار است فراوری صورت بگیرد متناسب این طبقه اجتماعی نیست و به همین دلیل جلوی خلاقیت را می گیرند.

این پژوهشگر اضافه نمود: منفعت یک طبقه اجتماعی واردات چی سودشان در این است که مردم ما مصرف کننده و ما واردات چی باشیم و این طبقه اجتماعی کوشش می نماید که ایدئولوژی خاص این موقعیت را فراوری کند. این ایدئولوژی به شکل مستقلی از قبل وجود داشته و الان به هم پیوند خورده است.

وی گفت:اقلیم گرایی نیزهر نوع خلاقیت و به هم زدن وضع موجود را منتفی می نماید؛ و همین ادبیات خودش را در علوم اجتماعی باز فراوری می نماید. با بهره گیری از تکنولوژی های غرب است که می توانیم خودمان را از محدودیت ها نجات دهیم. اگر بخواهیم این ضعف را رفع کنیم در علوم انسانی باید بدانیم مفهوم علوم انسانی و دانشگاه چیست و چرا دانشگاه ایجاد شده است.

مهدیاریادآورشد: علوم انسانی در کشور ما تبدیل به ترجمه شده و معضل ایجاد نموده است، علوم انسانی و اجتماعی که ما بنا کردیم چقدر تاریخی است؟ ضعف ما در روایت تاریخ بسیار زیاد است، دانشگاه علامه به عنوان بزرگترین دانشگاه علوم انسانی رشته تاریخ را سه سال است راه اندازی نموده است.

وی اضافه نمود: اساسا رشته های علوم انسانی غیر تاریخی هستند و نهایتا دو واحد در یک سطح تحصیلی داریم که آن هم سیاسی است و تاریخ اجتماعی و فرهنگی و دینی وجود ندارد، این ساختار آموزشی ضد تاریخ است؛ بنابراین فقدان اعتماد به نفس ملی که هرگونه فراوریی را منتفی می نماید و عدم توجه به تاریخ است که باعث نابودی علوم انسانی شده و نتیجه این می گردد که اگر تجربیات را در خصوص قرارداد های مختلفی مانند الجزایر و تعهد 598 و معاهده پاریس مفهوم بندی و تدریس می کردیم دیگر این اشتباهات تکرار نمی شد.

مهدیار افزود: باید اقتصاد سیاسی پشت علوم انسانی را حل کنیم، تا این طبقه اجتماعی را کنترل نکنیم نمی توانیم علوم انسانی بومی داشته باشیم. راه چاره اصلی این است که به تاریخ اهمیت دهیم وآن را روایت کنیم. اگر درست باشد می توانیم ایده هایی را فراوری و بین مسائل روز سیاسی و اجتماعی ارتباط برقرارکنیم.